stroont

zelfstandeg naomwoord (m.)

	oetspraok / ipa ipa		/stʀʊːnt/
	verkleinwoord vkw.		struntsje
	etymologie etym.		‹1191-1200› Vreugmiddelnederlands Vreugmid.ned. stront

Stroont wee heet d’ch gesjete, keutel wee heet d’ch gekak
De bis d'ne komaof bis vergete.

Grammatica

grammaticaol gebruuk vaan 't zelfstandeg naomwoord stroont

lidwäörd
bepaold lidwoord bep.lidw.		de stroont
oonbepaold lidwoord oonbep.lidw.		'ne stroont

bezitteleke veurnaomwäörd
1^e persoen inkelvoud 1^e pers. iv.		miene/m'ne stroont
2^e persoen inkelvoud 2^e pers. iv.		diene/d'ne stroont
3^e persoen inkelvoud 3^e pers. iv.		ziene/z'ne stroont häöre/'re stroont
1^e persoen miervoud 1^e pers. mv.		euze stroont
2^e persoen miervoud 2^e pers. mv.		eure stroont
3^e persoen miervoud 3^e pers. mv.		hunne stroont

aander veurnaomwäörd
aonwijzend veurnaomwoord aonw.vnw.		deze / dee stroont
betrèkkelek veurnaomwoord betr.vnw.		de stroont dee ...

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op stroont

1	bloont boond froont groond hoond kloont koont loont moond poont

2	affroont aofgroond aofstoont aonstoont bestoont bijstoont doorstoont doupvoont drejkoont duipvoont

3	achtergroond bibaboont boterkoont doevestroont kakelboont kakelkoont mopperkoont oondervoont oonvoldoont sjöddelkoont

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaote veur 't woord stroont

‘r Löp of ‘r stroont tösse z’n tiene heet.
Hiel veurziechteg loupe.

E verke it liever stroont es mesjaoteneut
eder heet zoe z’n veurkäör

‘n Eder z’n goesting, zag ‘t verke, en ‘t vraot stroont.
Eder z’ne zin.

Es stroont mès weurt, liet ‘r z’ch vare!
zeet me vaan ‘ne parvenu dee z’ch aonmaotegend gedreug

Sjroep drum en stroont drin.
Doen es of.

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."