/ˈʃiːtə/
Heer beit Slivvenhier vaan ‘t kruus, meh sjit in d’n tempel.
Dat is ‘nen huicheleer. Wee hoeger wèlt sjiete es z’n eige gaat, dans wie ‘n hin op ‘n gleujetege plaat. Hoeveerd zal gestraof weure. Sjiet m’ch neet in m’ne kraom veur tot iech oetgewinkeld bin. Val m'ch neet in de reie. Umgedrejd, volgesjete en touwgenejd. Opgeruimp en weg demèt! Alles is meugelek, meh neet 'ne naakse in z'n brook sjiete. Neet alles kin. Stroont wee heet d’ch gesjete, keutel wee heet d’ch gekak De bis d'ne komaof bis vergete. |