/ɦaˈbiːt/
|
veurbeeldzinne
vb
|
Vreuger droge alle kloesterlinge 'n habiet.
Vroeger droegen alle kloosterlingen een habijt. |
| bezitteleke veurnaomwäörd | ||
|---|---|---|
| 1e persoen inkelvoud 1e pers. iv. |
mien/m'n
habiet
|
|
| 2e persoen inkelvoud 2e pers. iv. |
dien/d'n
habiet
|
|
| 3e persoen inkelvoud 3e pers. iv. |
zien/z'n
habiet
häör/'r habiet |
|
| 1e persoen miervoud 1e pers. mv. |
eus
habiet
|
|
| 2e persoen miervoud 2e pers. mv. |
eur
habiet
|
|
| 3e persoen miervoud 3e pers. mv. |
hun
habiet
|
|
| 1 |
| 2 |
| 3 |
| 4 |
| 5 |