/ˈβæxstœbə/
1. wegrennen (zich uit de voeten maken)
|
Wie die sjoor begós te valle, stöbde ederein weg.
|
Grammatica
vervoginge vaan 't werkwoord wegstöbbe
type: zwaak / regelmaoteg samegestèld/sjeidbaar
type: zwaak / regelmaoteg samegestèld/sjeidbaar
| tegenwoordegen tied | ||
|---|---|---|
| iech |
stöb weg
|
|
| es iech | ||
| diech |
stöbs weg
|
|
| es diech | ||
| heer/zie/'t |
stöb weg
|
|
| es heer/zie/'t | ||
| veer |
stöbbe weg
|
|
| es veer | ||
| geer |
stöb weg
|
|
| es geer | ||
| zie |
stöbbe weg
|
|
| es zie | ||
| verleien tied | ||
|---|---|---|
| iech |
stöbde weg
|
|
| es iech | ||
| diech |
stöbdes weg
|
|
| es diech | ||
| heer/zie/'t |
stöbde weg
|
|
| es heer/zie/'t | ||
| veer |
stöbde weg
|
|
| es veer | ||
| geer |
stöbde(t) weg
|
|
| es geer | ||
| zie |
stöbde weg
|
|
| es zie | ||
Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!
d'n Dictionair-Piet
