/ˈvløːɣəl/
|
Veur te kinne vlege, moot me iers vleugels höbbe
Me moot z’nen tied aofwachte. |
| bezitteleke veurnaomwäörd | ||
|---|---|---|
| 1e persoen inkelvoud 1e pers. iv. |
miene/m'ne
vleugel
|
|
| 2e persoen inkelvoud 2e pers. iv. |
diene/d'ne
vleugel
|
|
| 3e persoen inkelvoud 3e pers. iv. |
ziene/z'ne
vleugel
häöre/'re vleugel |
|
| 1e persoen miervoud 1e pers. mv. |
euze
vleugel
|
|
| 2e persoen miervoud 2e pers. mv. |
eure
vleugel
|
|
| 3e persoen miervoud 3e pers. mv. |
hunne
vleugel
|
|