rouke

wèrkwoord

	oetspraok / ipa ipa		/ˈʀɔːkə/
	etymologie etym.		‹1660› Nuinederlands Nuined. roken

Altied nein verkoupe, dao kin de sjouw neet vaan rouke.
De moos wel mètwèrke, welste resultaot zien.

Grammatica

vervoginge vaan 't werkwoord rouke
type: zwaak / regelmaoteg

euverege vervogingsvörm
voltoejd deilwoord volt.deilw.		gerouk
tegewoordeg deilwoord tegew.deilw.		roukend roukentere
gebeejende wijs inkelvoud geb.wijs.iv.		rouk
gebeejende wijs miervoud geb.wijs.mv.		rouk

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op rouke

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaot veur 't woord rouke

Altied nein verkoupe, dao kin de sjouw neet vaan rouke.
De moos wel mètwèrke, welste resultaot zien.

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."