plakke

wèrkwoord

	oetspraok / ipa ipa		/ˈplɑkə/
	etymologie etym.		‹1343-1344› Middelnederlands Mid.ned. placken

veurbeeldzinne

Gisteraovend zien zie tot èlf oor blieve plakke.

veurbeeldzinne

Es heer nog ins blijf plakke, moot heer vaan sjaol aof.

veurbeeldzinne

Wèts diech iemand dee miech 'ne plafóng kin plekke?

	veurbeeldzinne vb		Boedoor plek deen teleur zoe?
			Dao is de wereld mèt tute touwgeplak. Dat is e look, boe niks te beleve vèlt.

Grammatica

vervoginge vaan 't werkwoord plakke
type: zwaak / regelmaoteg

euverege vervogingsvörm
voltoejd deilwoord volt.deilw.		geplak
tegewoordeg deilwoord tegew.deilw.		plakkend plakkentere
gebeejende wijs inkelvoud geb.wijs.iv.		plak
gebeejende wijs miervoud geb.wijs.mv.		plak

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op plakke

2	bakke brakke frakke hakke kakke knakke kwakke lakke pakke poepzakke

3	asbakke doerakke fieszakke inpakke lolzakke opbakke oppakke padzakke papzakke pisbakke

4	almenakke böllebakke doedelzakke maretakke opgebakke oppervlakke sjóbbejakke sjotelsplakke tiresakke

5	ingelebakke

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaot veur 't woord plak

Plak die aon de balk vas.
wat 'n groete leuge.

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."