póffe

wèrkwoord

	oetspraok / ipa ipa		/ˈpʊfə/
	etymologie etym.		‹1851› Nuinederlands Nuined. poffen < Aokens Aok. puffe

’ne Kop höbbe wie ’n gepófde kerstaanjel.
'ne Zier verkouwe indruk make.

Grammatica

vervoginge vaan 't werkwoord póffe
type: zwaak / regelmaoteg

euverege vervogingsvörm
voltoejd deilwoord volt.deilw.		gepóf
tegewoordeg deilwoord tegew.deilw.		póffend póffentere
gebeejende wijs inkelvoud geb.wijs.iv.		póf
gebeejende wijs miervoud geb.wijs.mv.		póf

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op póffe

2	bóffe dóffe fóffe slóffe stóffe

3	oontplóffe verróffe

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaote veur 't woord póffe

‘ne Kop höbbe wie ‘n gepófde kerstaanjel.
Hiel erg verkajd zien.

’ne Kop höbbe wie ’n gepófde kerstaanjel.
'ne Zier verkouwe indruk make.

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."