/ˈɔpsnɔβvə/
2
rizzeltaote veur 't woord opsnouve
1. aantrekken (zich)
|
Die kritiek kin heer ziech opsnouve.
|
Grammatica
vervoginge vaan 't werkwoord opsnouve
type: zwaak / regelmaoteg samegestèld/sjeidbaar
type: zwaak / regelmaoteg samegestèld/sjeidbaar
| tegenwoordegen tied | ||
|---|---|---|
| iech |
snouf op
|
|
| es iech | ||
| diech |
snoufs op
|
|
| es diech | ||
| heer/zie/'t |
snouf op
|
|
| es heer/zie/'t | ||
| veer |
snouve op
|
|
| es veer | ||
| geer |
snouf op
|
|
| es geer | ||
| zie |
snouve op
|
|
| es zie | ||
| verleien tied | ||
|---|---|---|
| iech |
snoufde op
|
|
| es iech | ||
| diech |
snoufdes op
|
|
| es diech | ||
| heer/zie/'t |
snoufde op
|
|
| es heer/zie/'t | ||
| veer |
snoufde op
|
|
| es veer | ||
| geer |
snoufde(t) op
|
|
| es geer | ||
| zie |
snoufde op
|
|
| es zie | ||
Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!
d'n Dictionair-Piet
