meine

wèrkwoord

	oetspraok / ipa ipa		/ˈmɛjnə/
	etymologie etym.		‹1729› Sermoen meijne ‹1265-1270› Vreugmiddelnederlands Vreugmid.ned. meinen

veurbeeldzinne

Wie meint g'r?

veurbeeldzinne

Iech mein tot zie nog femilie vaan de börgemeister is.

Grammatica

vervoginge vaan 't werkwoord meine
type: zwaak / regelmaoteg

euverege vervogingsvörm
voltoejd deilwoord volt.deilw.		gemeind
tegewoordeg deilwoord tegew.deilw.		meinend
gebeejende wijs inkelvoud geb.wijs.iv.		mein
gebeejende wijs miervoud geb.wijs.mv.		meint

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op meine

2	beine dijne fijne grijne kleine lijne mijne pijne seine sjijne

3	azijne barnsteine berleine chagrijne dolfijne domeine dozijne gemeine gordijne rabbijne

4	algemeine botermijne brandewijne cappecijne eiermijne karrebijne kolemijne maggezijne medicijne porseleine

5	rippublikeine

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaot veur 't woord meine

Laot de mineurs meine! (mineur = oondergroonds mijnwèrker)
plaogend gezag op es iemes zeet “iech mein...”

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."