kinne²

euvergaankelek wederkiereg wèrkwoord

	oetspraok / ipa ipa		/ˈkɪnə/
	etymologie etym.		‹1729› Sermoen konne(n) ‹901-1000› Aajdnederlands Aajdned. kennen

veurbeeldzinne

Wienie höb geer uuch liere kinne?

Lès kaom iech mienen awwe lieraar tege, meh heer kinde miech neet mie.

Miene bompa höb iech noets gekind.

Grammatica

vervoginge vaan 't werkwoord kinne
type: zwaak/sterk / oonregelmaoteg

euverege vervogingsvörm
voltoejd deilwoord volt.deilw.		gekind/gekós
tegewoordeg deilwoord tegew.deilw.		kinnend
gebeejende wijs inkelvoud geb.wijs.iv.		kin
gebeejende wijs miervoud geb.wijs.mv.		kint

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op kinne

2	binne blinne hinne pinne pinne spinne winne zinne

3	apinne beginne bekinne berinne boerinne chèffinne erkinne graovinne herkinne joedinne

4	duvelinne flaneerhinne keuninginne oonderkinne tiegerinne

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaote veur 't woord kin

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."