joonke

wèrkwoord

	oetspraok / ipa ipa		/ˈjʊːŋkə/
	etymologie etym.		‹1285› Vreugmiddelnederlands Vreugmid.ned. janken < Aokens Aok. junke

veurbeeldzinne

D'n hoond vaan heineve heet de ganse nach zitte te joonke.

Grammatica

vervoginge vaan 't werkwoord joonke
type: zwaak / regelmaoteg

euverege vervogingsvörm
voltoejd deilwoord volt.deilw.		gejoonk
tegewoordeg deilwoord tegew.deilw.		joonkend joonkentere
gebeejende wijs inkelvoud geb.wijs.iv.		joonk
gebeejende wijs miervoud geb.wijs.mv.		joonk

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op joonke

2	bloonke boonke broonke droonke kloonke loonke proonke roonke sjoonke sloonke

3	gebloonke gedroonke gekloonke gesjoonke gesloonke gestoonke gezoonke hiernoonke speloonke verdroonke

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaote veur 't woord joonke

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."