emoluminte

zelfstandeg naomwoord (mv.)

oetspraok / ipa

ipa

/emolyˈmɪːntə/

veurbeeldzinne

Door dat bijbäönsje had heer behuurlek get emoluminte.
Door dat bijbaantje had hij behoorlijk wat emolumenten.

Grammatica

grammaticaol gebruuk vaan 't zelfstandeg naomwoord emoluminte

lidwäörd
bepaold lidwoord bep.lidw.		de emoluminte
oonbepaold lidwoord oonbep.lidw.		emoluminte

bezitteleke veurnaomwäörd
1^e persoen inkelvoud 1^e pers. iv.		mien/m'm emoluminte
2^e persoen inkelvoud 2^e pers. iv.		dien/d'n emoluminte
3^e persoen inkelvoud 3^e pers. iv.		zien/z'n emoluminte häör emoluminte
1^e persoen miervoud 1^e pers. mv.		eus emoluminte
2^e persoen miervoud 2^e pers. mv.		eur emoluminte
3^e persoen miervoud 3^e pers. mv.		hun emoluminte

aander veurnaomwäörd
aonwijzend veurnaomwoord aonw.vnw.		dees / die emoluminte
betrèkkelek veurnaomwoord betr.vnw.		de emoluminte die ...

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op emoluminte

2	linte plinte printe rinte sprinte tinte

3	fragminte inprinte kevinte mominte oetprinte pigminte torminte

4	arguminte compleminte compliminte documinte dreigeminte firmaminte fóndeminte illeminte instruminte kakeminte

5	abbonneminte amandeminte ameubleminte ammuseminte amplaceminte apparteminte arrangeminte bombardeminte compartiminte departeminte