/kɑnˈtaˑt/
|
veurbeeldzinne
vb
|
De operazangeres verrekde häör stum wie ze 'n hoeg cantaat mós zinge.
De operazangeres beschadigde haar stem toen ze een hoge cantate moest zingen. |
| bezitteleke veurnaomwäörd | ||
|---|---|---|
| 1e persoen inkelvoud 1e pers. iv. |
mien/m'n
cantaat
|
|
| 2e persoen inkelvoud 2e pers. iv. |
dien/d'n
cantaat
|
|
| 3e persoen inkelvoud 3e pers. iv. |
zien/z'n
cantaat
häör/'r cantaat |
|
| 1e persoen miervoud 1e pers. mv. |
eus
cantaat
|
|
| 2e persoen miervoud 2e pers. mv. |
eur
cantaat
|
|
| 3e persoen miervoud 3e pers. mv. |
hun
cantaat
|
|